uniwersytet zielonogUrski

Najmądrzejszy na Świecie Magnificencja – prof. Czesiu Osękowski – w okresie przedświątecznym poczuł pod swoimi rektorskimi stopami żar. Nie jest to jednak ciepło geotermiczne a i na piekielny ogień trochę za wcześnie. To palący się grunt pod nogami.

Perspektywa utraty rektorskiego stołka, pensji oraz innych przywilejów władzy, która po kontroli z NIK oraz Ministerstwa okazała się być bliższa niż dalsza zmusiła naszego Wspaniałego Czesława do rezygnacji z dotychczasowej retoryki w stylu „Bez komentarza”. Wykorzystując szczególną przedświąteczną atmosferę, która rozmiękcza najbardziej zatwardziałe ludzkie serca, Rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego postanowił zagrać na emocjach.

W ważniejszych lubuskich mediach “PULS”, “Gazeta Lubuska”, “Gazeta Wyborcza” można było przeczytać przedświąteczny apel do empatii, w którym mowa była o cierpieniach rektorskich, o rektorskim osamotnieniu, o braku zrozumienia, o dylematach wewnętrznych, które rozdzierają rektorskie serduszko pełne miłości. Wspaniały Czesław zapewnia, że on naprawdę chce dobrze i tonem błagalno-proszalnym prosi jeszcze o to,  by mu pozwolono przechadzać się w rektorskiej czerwonej pelerynce w trakcie oficjalnych uroczystości jeszcze kilka latek.

Redakcja jest pełna podziwu dla rektorskiej metamorfozy. Ta zmiana polityki władzy, w której liczy się nie tylko dobrze nagradzany senator, ale szeregowy pracownik UZ jest nie do przeoczenia. Poza tym bardzo się wszyscy wzruszyliśmy, w szczególności tekstem o osamotnieniu.

Pani Jadzia uważa, że gdyby Krystyna Czubówna swoim ciepłym głosem przeczytała Pański list w zielonogórskim radio albo w regionalnej telewizji z nieco zmienionym zakończeniem – np. „Wyślijcie Państwo SMS-a pod numer 7863 o treści Czesiu, nie martw się. Koszt jednego SMS-a to 9,99 zł +VAT.”, to Pański apel mógłby nie tylko zmiękczyć lubuskie serca ale wpłynąć na redukcję zadłużenia uczelni.