Profesor Adam Grobler – były pracownik zielonogórskiego Instytutu Filozofii – wdał się w pogawędkę z redaktorem lokalnej gazetki na temat okołouniwersytecki.
Na pytanie „Co się stało z tą filozofią” Grobler odpowiedział tak, jak to się zwykle mówi: „To wina Kisielewicza”. O „winie Osękowskiego”, który kontynuuje dzieło poprzednika wznosząc coraz to nowe gmachy ze stali i szkła prof. Grobler nie wspomniał. Nie potrafił się jednak oprzeć pokusie zrecenzowania polityki kadrowej Jaśnie Panującego.
Profesor Adam Grobler – filozof analityczny – błyskawicznie rozprawił się z podstawowym aksjomatem tzw. osękowszczyzny. Przypomnijmy go:
Priorytetem dla rektora jest budowanie kadry w oparciu o wychowanków UZ
Ani Senatorzy ani inni mędrcy z Uniwersytetu Zielonogórskiego nie dopatrzyli się w tym założeniu jawnej kpiny z idei otwartego konkursu na stanowiska akademickie. Prof. Adam Grobler wyszkolony w zakresie zapomnianej w Zielonej Górze sztuki myślenia odpowiedział krótko:
Takie myślenie jest archaiczne i pochodzi jeszcze z czasów PRL, kiedy to model kariery naukowej przypominał rurę. Wchodziło się jednym końcem jako student i wychodziło się drugim jako profesor. Wszystko na tej samej uczelni. Myśmy ten model kontestowali, kiedy odeszliśmy z naszych macierzystych uczelni i w Zielonej Górze stworzyliśmy coś całkiem nowego – komentuje Grobler. – Budowa uniwersytetu o własne kadry jest pomysłem samobójczym. Chów wsobny zawsze prowadzi do degeneracji. Podobnie na uniwersytecie krzyżowanie myśli jest konieczne – opowiada Grobler.
Pani Jadzia kiedy to przeczytała wpadała w trans. Stanęła na baczność. Jej oczy pokryły się bielmem i zaczęła cytować z pamięci tzw. Pierwsze Prawo Czesława, które sformułowane zostało na początku lat osiemdziesiątych minionego stulecia. Oto ono: „Aktywność polityczna to czynna postawa ludzi w umacnianiu ustroju socjalistycznego, w usprawnianiu władzy politycznej, usuwaniu przeszkód w jej prawidłowym funkcjonowaniu, a zarazem oddziaływanie na otoczenie społeczne celem ukształtowania postaw innych ludzi, postaw popierających czynnie istniejący porządek społeczno-polityczny” ( Cz. Osękowski, Aktywność społeczno-polityczna osadników wojskowych, w: “Przegląd Lubuski”, 1982, nr 2/3., s. 31.)
Leave a Reply